سردار دلها

عاشق شو ورنه روزی کار جهان سرآید

ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

خاصیت عشق آن است که انسان را از تمرکز بر خویشتن دور کرده  و توجه او را که نسبت به خویشتن دایم الذکر است ، از خود منصرف می کند. اما اینکه توجه منصرف شده از خویشتن خویش ، به کدام سو هدایت می­ شود ، در افراد مختلف، متفاوت است. گاه این عشق به مال و مقام و دنیا دوستی کشانده می­ شود که عشق نازل و بی ارزشی است چه آنکه معشوق ارزش عشق ورزیدن ندارد و عشق یکسویه است. و معشوق قادر به پاسخگویی به عشق عاشق نیست. گاه نیز این عشق به معشوقی متوجه می­ شود که قادر به پاسخگویی است که این معشوق نیز یا انسان فانی است و یا خداوند باقی. عشق به خداوند به مقتضای «یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ» عشق دو سویه خالق و مخلوق را رقم می­ زند. جاذبه عشق طرفینی است و  بی عشقی،خسران است. عشق به خداوند، نقطه مرکزی عشق است که شعاع آن می­ تواند به همه انسان های روی زمین و همه مخلوقات برسد.